Vandaag zaterdag 28 juli staat de Nord Eifel tocht op het programma van de vrije tochten.

Met 9 deelnemers: Toon K, Sjef, Gerry, John R, Frank V, Frank v/d A, Toin F, Kees, Niel en als 10e Marlein die haar eigen kortere tocht heeft voor die dag.

Om 6.00 uur vertrokken vanuit Volkel en even na 8.00 uur in het Duitse plaatsje Hammer waar Marlein en Niel ons op de camping gastvrij ontvangen met een bakkie koffie.

Even later springen we op de fiets en rijden langs het riviertje de Rur om na een kilometer of 5 de eerste van de nog velen klimmen van die dag te nemen. We beginnen met een kilometertje of 2 á 15%. Een lekkere opwarmer.

Na een kilometer of 12 gaan wij rechts en fietst Marlein rechtdoor en volgt in haar eentje de weg. We zien haar straks weer bij de pauze.

Op en af gaat het naar Monschau over een stukje kasseien met een pittige klim het dorp weer uit. We zitten in het westelijke deel van de Eifel. Hier spelen vooral kortere en steilere klimmen ons parten zoals we van de Belgische Ardennen kennen. Op gegeven moment volgen we nog een paar kilometer de Venn und Seen route die we de voorgaande jaren gefietst hebben. Na dit alles gaat het over een mooie glooiende weg richting oosten, nog even links af een lusje maken om een paar klimmetjes extra te pakken.

Op 45 km nemen we een korte plaspauze. Even later fietsen we weer over de mooie en verkeersluwe Bundesstrasse en dalen we af naar het plaatsje Einruhr aan de Rursee waar we na 75 km. onze pauze hebben en Marlein zit te wachten. Een vriendelijke serveerster helpt ons aan de nodige koffie mit Kuchen, een cadeautje van de vrije tochten commissie wat Frank V. wel moet verantwoorden bij Piet.

Gelijk na de pauze krijgen we een klim van een kilometertje of 5 “Kees Froome” die vele klimmen demarreerde voor de pauze moest weer even op gang komen. Daarna ging het over een hele mooie afdaling naar beneden. Dat heeft zich zo enkele malen herhaalt. “Kees Froome” zag het licht weer en begon weer aan zijn demarreer acties. Helaas voor hem was er telkens weer iemand die hem tot de orde riep door aan te klampen of erger nog voorbij te rijden.

Al met al een inspannende maar gezellige tocht die we netjes samen volbracht hebben. Een minpuntje was de laatste afdaling, levensgevaarlijk werden we daar afgeleid door een dame die goed bedeeld was en daar waar aan de opening van haar shirt te zien was dat ze het wel erg warm moest hebben. Ging zij met haar bergen de berg op. Dit is niet goed voor de concentratie die vooral je nodig hebt bij het dalen. Gelukkig hadden we toen nog maar een 3 tal kilometers te gaan. Iedereen kwam daardoor oververhit op het eindpunt aan, behalve Toon K. die was zo netjes geweest om de andere kant uit te kijken.

Na een heerlijke douche, een lekker koud drankje op het terras en wat slappe klets, drie keer raden waar het enige tijd over ging. Zijn we daarvoor de hele dag onderweg geweest om het over de laatste afdaling te hebben?

Het was een hele mooie tocht van een kleine 140 km en 2400 hm over vele strakke wegen. Voor de pauze veel pittige en venijnige klimmen daarna langere en glooiender met vele mooie uitzichten, niet al te hoge temperaturen tenminste als we kijken wat we de afgelopen dagen gehad hebben.

Het is zeker voor herhaling vatbaar daar waren we het allemaal over eens.